dinsdag 4 juli 2017

Het is 22 juni en er is weer een NBOA tocht gepland

Het is 22 juni 2017. 

Tadorna, Kuum, Windroos, IJsvink, Forlet, Schone Waardin, Parel,Madame Rosa liggen zij aan zij in Stavoren.
Er is weer een tocht gepland, voor zover je kan plannen met een zeilboot.
Het is wispelturig weer, warm, regen harde vlagerige wind.

Eerst maar ‘s allemaal eten.
De touwtjes van begonnen gesprekken in 2016 worden weer aangetrokken.

Iedereen vroeg in de kooi, morgen vroeg  Terschelling.
Onrustige slapen, onrustig weer.

Palaver, op de steiger.
Onze stuurman van de koopvaardij, Albert verzekert ons rustig dat het geen wad weer is.
Voorstel bij Staveren naar binnen en met de wind in de rug via Akkrum voor een nachtje, naar Leeuwarden voor een nachtje, naar ‘t Lauwersmeer natuureiland en dan door de sluizen naar Schiermonnikoog.

Het zojuist voorgestelde gaat gebeuren.
Een uurtje later flowen we over de Friese wateren, de zeilen gehesen, de wind blaast en daarmee stilte van weilanden vogels boerderijen .



 Jur vaart af en toe terug naar de achterste, tot de schaapjes geteld zijn.
Allemaal gebouwd door Jan Derks, toch zeilt de een de ander of de ander de een voorbij. Het wonder van wind wolk en wat ? zal nooit helemaal duidelijk worden.
In het haventje van Akkrum de beloofdeTerschellinger borrel .

De volgende dag Leeuwarden, maar eerst onderweg nog lunchen bij Ronald en Jacqueline in hun nieuwe huis onderweegs. Zes van ons meren af aan de Prinsentuin.
Heerlijke kopermuziek festival in de oren in de stad.

De volgende dag op zeil naar Lauwersmeer, Jur vaart naar de haven om Margaretha na haar uitstap dames zeilavontuur weer op te vangen.
Wij blijven in het wild liggen en borrelen en lachen en voorbereiden op de eerste wadtocht.


In de sluis naar t wad wordt de scepter gezwaaid door de gefrustreerde stiefzoon van Pina Bausch. Opgepropte afhoudende boten liggen licht paniekerig te wachten tot de sluis zijn werk gedaan heeft.

Maar dan is er het wad de leegte en zoals afgesproken dan motoren we en dan zeilen we naar Schiermonnikoog waar we met z’n zessen dicht naast elkaar komen te liggen. Deze keer gedirigeerd door een uiterst vriendelijke en rustige havenmeester. Wij besluiten meteen om minstens een week in deze wonderschone haven te blijven en het er van te nemen.

(Madame) Jet van de Madame Rosa





Geen opmerkingen:

Een reactie posten