woensdag 28 december 2011

Goede Jaarwisseling


Wij wensen alle NB-owners een goede jaarwisseling en een fantastisch 2012!

(Newport Beach Christmas Boat Parade-Foto AFP/David McNew)

maandag 12 december 2011

Terzoolsterzijl

Terzoolsterzijl? Ja, sinds gisteren weten we allemaal waar dat ligt: vlak naast de sluis van Terherne in het Prinses Margrietkanaal bij het Sneekermeer. Het is de thuishaven van de 'Forlet' van de familie Wiarda.



Wat een leuke en gezellige bijeenkomst hebben wij gehad! Allemaal zeilers die even enthousiast en betrokken over hun North Beach vertelden. Er zijn weer heel wat ideeën, bijzondere bestemmingen, tips en trucs uitgewisseld.

Heel fijn ook dat Martijn Cobelens erbij was. Het feit dat zijn vader -de ontwerper van onze boot- ernstig ziek is, is natuurlijk afschuwelijk om te horen. Extra bijzonder dat Martijn in zijn plaats is gekomen en bovendien veel interesse heeft in de NB en de club. Hij heeft zelfs aangeboden ons te helpen met de website; van betrokkenheid gesproken!
Het feit dat Martijn ons aller trotse bezit steevast 'bootje' bleef noemen, zullen we hem bij deze dan maar vergeven. Dat zal hem na gisteren ook niet meer gebeuren...Welkom Martijn!



Een digitale versie van de presentatie heeft iedereen intussen ontvangen. Plaatjes kijken en nu zelf aan de slag...?

maandag 28 november 2011

Zaling

Deze winter heeft Bob alle verstaging van de mast gehaald: om eens na te lopen en om alle wantspanners een keer te smeren. De zalingen heeft hij ook van de mast gehaald.

Tot onze verbazing is de verstaging die langs de zaling loopt (die van het strijkwant) in het aluminium aan de onderzijde van de zaling gesleten. Aan bakboord meer dan aan stuurboord. Mogelijke oorzaak is misschien dat het uiteinde van de zaling op de een of andere manier iets naar boven gedrukt is geweest. De verstaging schuift tenslotte los door de 'spreader tip'.
Op zich kan het nu nog geen kwaad, maar de kans op verdere slijtage van de zaling en beschadiging van de stag is natuurlijk wel duidelijk aanwezig.


(zwarte spreader tip is wat losgeschoven voor de foto; de rand van het aluminium hoort recht te zijn)

We zijn vandaag naar de Friese dealer van onze Sparcraft mast geweest. Hij heeft dit fenomeen nog niet eerder gezien terwijl er vele honderden van dit type geleverd zijn. Hij heeft als oplossing een spreader tip van een ander merk voor ons besteld. Daarmee kan je de zaling fixeren op de stag zodat hij geen kans krijgt om te schuiven en de stag vrij van de aluminium zaling blijft. Omdat de spreader tip niet direct past, moet er door ons nog wel wat aan geknutseld worden om het goed passend te krijgen. Maar dat lijkt niet een groot probleem.

Moraal van dit verhaal: het is niet verkeerd om de verstaging en de onderdelen van je mast eens een keer te controleren!

vrijdag 25 november 2011

Man-boot-hond

Zeezeiler Jaap Kiers is een originele website gestart met korte filmpjes over zijn wad- en droogval belevenissen met zijn Drascombe.
Heerlijk om bij weg te dromen!
Klik hier. Bron: ZILT

zondag 20 november 2011

Doodeng

Botsing bakboord/stuurboord
Gelukkig varen wij met onze boten niet zo hard.
Het is maar een kort filmpje van 19 seconden, maar wel DOODENG!
(Bron: Waterkampioen 22)
Link!


Zeilboot bijna overvaren door zeeschip
En dit kan er gebeuren als we bijvoorbeeld in de Maasmond niet zo goed opletten...
Link!

zaterdag 5 november 2011

Winter??? eerst nog even zeilen!!!

5 November, dit jaar kun je op die datum nog heerlijk in het zonnetje een stukje zeilen.
Genieten!!

zaterdag 29 oktober 2011

Winter


Altijd weer een triest beeld: de NB op weg naar zijn winterstalling.
Het seizoen is voorbij. De bruggen sluiten en de klok wordt een uur teruggedraaid. Volgens de weerprofeten staat ons een lange, donkere en koude winter te wachten. Pas over een maand of vijf plonst onze NB weer terug in haar element.

Maar, niet getreurd! Nu we ons niet meer bezig hoeven te houden met het winterklaar maken van onze boten, kan al onze aandacht uitgaan naar de Najaarsbijeenkomst van 11 december!
Ieder van ons heeft van Sybren een mailtje gehad met daarin het verzoek om zich aan te melden voor de bijeenkomst en daarbij vooral ook aan te geven welke onderwerpen men graag behandeld zou willen zien.

Schrijf u in en laat u horen!

maandag 24 oktober 2011

North Beach in glas in lood


North Beach in glas in lood

Van onze (schoon)kinderen kregen wij afgelopen weekend een wel heel bijzonder cadeau:  onze North Beach 24 “Parel” in glas in lood. 

vrijdag 14 oktober 2011

North Beach 24 "Time out" doorstaat orkaan Irene op Bahama's

Via Jan Derks kreeg ik dit bericht:

De nacht van 24/25 Augustus trok Irene over de Bahamas, en TIME OUT belandde met dubbele grondtakel en al op de keien.
Schade: afgerukt roer (de pen door de vingerlingen werd eruit gerukt en verboog), gebroken boegspriet (maar die van  TIME OUT was sosieso onwijs lang om boven de 10 meter over alles uit te komen ivm invoerbelasting op de Bahamas’s), Gelcoatschade en krassen ter hoogte van de waterlijn, en lekkage in de dieseltank door een las die het begeven heeft.
Na een uurtje of wat stevig aanpakken zat het roer weer provisorisch op z’n plek, werd de diesel aangesloten op een losse hulptank, en kon het schip worden losgetrokken en op eigen kracht verhalen.

Behalve het lassen aan de tank en het vervangen van de roerpen is de overige schade vooral cosmetisch. De boegspriet wordt vervangen door de sprenkel, die, overigens niet toevallig, dezelfde lengte heeft als de boegspriet. Binnenkort heeft de locale werf plaats op de wal en ik schat dat met een weekje flink aanpakken TIME OUT er weer als nieuw uit zal zien.

Toch een stevig scheepje!

zondag 9 oktober 2011

Najaarsbijeenkomst

De North Beach Najaarsbijeenkomst 2011
Zondag 11 december 2011
Terzoolsterzijl

Jawel, Terzoolsterzijl. Om precies te zijn
Jachthaven Snekerhof
Wjitteringswei 23, Irnsum

De accomodatie in Wijk bij Duurstede is letterlijk rijp voor de sloop en dus niet meer beschikbaar. Daarom ligt de organisatie dit jaar in handen van Sybren Wiarda, die dit uiteraard graag doet op/naast zijn thuiswater: Terzoolsterzijl/Jachthaven Snekerhof.
Sybren wordt bijgestaan, geadviseerd en ondersteund door Ronald Boontje en Bob Waage.

In grote lijnen ziet het programma er als volgt uit:
13-14u aankomst deelnemers koffie,en oranjekoek natuurlijk.
14-17u programma.
17u borrel
18u captainsdinner.

De koffie en oranjekoek wordt je aangeboden door de organisatie, voor het Captainsdinner betaal je €15.- Verdere drankjes zijn voor eigen rekening.

Aanmelden: s.wiarda@home.nl

Betalen aan de zaal.

Het programma:

Wordt voor een belangrijk deel samengesteld volgens wensen, ideeën en suggesties van de leden, die dan ook van harte worden uitgenodigd hier suggesties voor aan te dragen bij Sybren.

Uiteraard wordt het uiteindelijke programma, en de routebeschrijving naar deze prachtige maar enigszins afgelegen locatie op een later moment nog doorgemaild.



Wij hopen jullie allemaal te zien, te spreken en te horen in Terzoolsterzijl.

donderdag 6 oktober 2011

North Beach te koop - in Engeland

Ik kreeg van de eerste (Engelse) eigenaar van onze North Beach 24 de tip dat er weer een North Beach, ditmaal een groene uit 2002, in Engeland te koop staat. De boot heeft het zwaardere model motor.
Misschien kennen jullie iemand die naarstig op zoek is?
De vraagprijs is £ 34.950. Dat is ongeveer € 41.000.

Zie onderstaande link:

https://www.theyachtmarket.com/boats/sailing-boats/northbeach/24/
(Hij staat op de website van de eigen makelaar bij de 26 ft schepen vermeld...)

Wij hebben onze boot ook in Engeland gekocht. Eventuele belangstellenden willen we graag informeren over de werkwijze.

Bob Waage
SYLKE

bwaage@upcmail.nl

donderdag 22 september 2011

Botenfotografie

Op de terugweg van onze vakantie voeren we met harde wind over de Fluessen. Lekker racen langs de vaargeul. Eerste rif erin want er kwamen heftige vlagen voorbij. Op een gegeven moment cirkelt er een rubberboot om ons heen. “Wat moeten die jongens toch?” Er blijkt een fotograaf in te zitten die (ongevraagd) foto’s neemt van onze boot in actie. Niet alleen van onze boot, maar van alle boten die hij tegenkomt. Zodra hij klaar is, komt hij langszij en geeft een foldertje af. Hij blijkt bij “Botenfotografie.nl” te horen. Dat had hij misschien iets eerder kenbaar moeten maken, dan hadden we wat vriendelijker naar hem gelachen…
Thuis natuurlijk gelijk de website opgezocht en uiteindelijk een paar foto’s besteld. De kwaliteit valt lang niet tegen als je bedenkt dat het moeilijk is om onder die omstandigheden de horizon recht en de boot in beeld te houden…

Misschien een idee voor hen die weinig of geen foto’s van hun boot in actie hebben? Mooi als verkoopfoto van je boot (niet dat u haar van ons moet verkopen - integendeel)?
Zie: www.botenfotografie.nl op 19 augustus 2011 voor alle foto's van de SYLKE.
Bijgaand twee van de foto's die ik heb nabesteld. Om te vergroten: klik op de foto.

donderdag 1 september 2011

Afscheid van de North Beach...

Gisteren is de sleutel naar de makelaar gegaan. De weken daarvoor hebben we onze North Beach 24-31 Noorderzon grondig uitgeruimd, schoongemaakt, in de was gezet. Alles spic en span. Twee tot de nok toe gevulde auto's kwamen eruit! Waar hebben we gezeten en geslapen al die tijd?
Hoe dan ook: ondanks dat we ons geweldig verheugen op onze nieuwe Noordkaper 31C, die in het voorjaar komt, kampen we toch met dubbele gevoelens. Wat een prachtige tochten hebben we met onze Noorderzon gemaakt en wat heerlijk relaxen was het toch altijd op die boot. De zit in die kuip is en blijft onovertroffen.
Nu is het interieur kaal (maar wel weer heel ruim!) en zullen we er niet meer mee varen, want juist in de weekends komen de kijkers. Verkopen zal nog een klus worden in deze tijden. De boot wordt via de makelaar verkocht, maar: wie van jullie voor de kerst een daadwerkelijke koper aanbrengt krijgt van ons een lekker etentje voor twee cadeau!
We wensen alle North Beach vaarders nog vele jaren zeilplezier toe en we zullen altijd op het water blijven uitkijken naar die groene bootjes (en die ene witte!) met die twee voorzeilen!
Joost & Gonnie

donderdag 18 augustus 2011

De Cocksdorp

Met “Parel” naar de Cocksdorp: dat stond al jaren op mijn verlanglijstje. Waarom: Het is lastig, ongewis……. Een beetje spannend.

De Cocksdorp ligt op de NO-punt van Texel, aan het Eierlandse gat. Vanuit zee is het Eierlandse gat niet betond dus de aanvaart moet via het wad. Daartoe zijn er 2 betonde vaarroutes over het wantij. De Binnen Breesem en het het vaarwater naar de Cocksdorp via het Scheer. Omdat de laatste niet voorkomt in het lijstje van Quick Tide als bevaarbaar wantij kiezen we voor de Binnen Breesem. Op 27 juli 2011 vertrekken wij van Oudeschild naar de Binnen Breesem. Hierbij hebben we dankbaar gebruik gemaakt van de informatie die we op de Wadvaarders site konden vinden en van Quick Tide voor de planning van de wantij passage. Door het heiige weer missen we in eerste instantie de staken van de Binnen Breesem. Dat kost tijd, voor de Binnen Breesem geen probleem maar we komen wel later dan bedoeld bij het geultje naar de Cocksdorp aan.

27 juli is 4 dagen voor springtij, en de matige Oostenwind zorgt voor iets verlaging van de waterstand (5cm). Maar met onze 0,85m met zwaardje op zou het moeten kunnen. Bij het invaren van de geul rond 18.30 (= ½ uur na HW) is voor ons onvoldoende duidelijk hoe ver of hoe dicht we bij de prikken

moeten blijven. Door iets te zigzaggen proberen we het diepste stukje te vinden. Hierbij lopen we vast, de eerste keer komen we ook weer los. De prikken houden we allemaal aan SB, eentje staat echter erg ver naar links, we varen er toch maar om heen, daarna lopen we voor de 2e keer vast. Even later passeert ons een motorbootje die nadrukkelijk wijst dat we echt vlak langs de prikken moeten varen, hij vaart ook om de afwijkende prik heen. Helaas is er niks meer te varen, we zitten muurvast.


Droogvallen dus en dan kijken waar het geultje loopt. De wadpoten worden in stelling gebracht. De bodem is ca. 10cm zwart slik en daaronder een hardere ondergrond. Na een uurtje staan we als een huis, alles lijkt stabiel, weliswaar dwars op de wind maar dat is geen echt probleem.

Daarna passeert er nog een motorbootje, die van De Cocksdorp af komt, die negeert de afwijkende prik en vaart rechtdoor.

Een half uurtje na ons komt er nog een trimaran aan die 30m voorbij ons ook aan de grond loopt.

Als na nog een uurtje het water flink gezakt is en we de geul een beetje kunnen zien blijkt dat we inderdaad de afwijkende prik hadden kunnen negeren. We kunnen de geul nu een flink stuk overzien en noteren ongeveer het verloop, de afstand die we tot de prikken moeten houden is niet meer dan 2-3meter. Het geultje is nog geen 15m breed. Ik breng met de opblaasboot een anker uit naar dieper water richting geul.

De volgende ochtend vroeg rond 04.30 hoor ik een tikkend geluid, de wadpoten beginnen los te komen van de boot en de boot begint weer een beetje te drijven. Ik probeer de poten uit de modder te trekken maar dat lukt met geen mogelijkheid. Volledig vastgezogen in de drek. Ik besluit de grootzeilval aan de SB-plank vast te maken en die flink onder spanning te zetten met de lier. Hetzelfde doe ik met de spi-val op de BB-plank. Tegen 05.30 komen de planken los en kunnen geborgen worden, aan het anker trek ik de boot naar dieper water richting geultje en dan kan de motor aan. Om 06.00 uur, een half uur voor hoog water, varen we verder. De trimaran drijft inmiddels ook en is achter zijn anker midden in het geultje terecht gekomen. Ik probeer er omheen te varen maar loop dan aan de grond. Dan maar blazen op de toeter. Als er een slaperig hoofd boven dek komt vraag ik vriendelijk of hij even aan de kant kan gaan. Het duurt even voordat de tri-schipper de situatie doorheeft maar dan start ie zijn motortje en verlaat de geul. We kunnen door. De diepte is hier en daar precies 85 cm, die we nodig hebben, we schuiven voelbaar over de bodem. Ik heb nog even de neiging om om te draaien maar

Margaretha ruikt de eindzege en wil van geen opgeven weten.

Om 06.30 maken we vast aan de steiger. Als de boot eenmaal netjes vastligt aan de steiger, met één van de wadpoten als wrijfhout, hebben we een zeer voldaan gevoel. We verkennen even later de Cocksdorp, een erg vriendelijk dorpje net over de dijk, met uitstekende horeca voorzieningen.

De volgende dag is de wind naar het NW gedraaid, het is nu 2 dagen voor springtij en we hebben ca.20cm meer water. We vertrekken bijna 1 ½ uur voor HW en varen er moeiteloos doorheen. De dieptemeter laat overal minstens 90cm water zien.

Hieronder een afbeelding van de tracklog in Seaclear.

Een geweldige ervaring

Jur en Margaretha Pels, NB24 "Parel"


dinsdag 14 juni 2011

Parel in de Small Ships Race




Met de North Beach in de Small Ships Race naar Lowestoft.

Donderdag 9 juni om 12.00 gaan 10 deelnemers aan de Small Ships Race in IJmuiden van start voor de 103 nM naar Lowestoft. De weersvooruitzichten voor de komende 2 dagen laten een W-ZW wind 4-5 later 3-4 zien. Dat beloofd alles aan de wind en mogelijk kruisen, terwijl op de Noordzee nog de golven van na een nachtje 6-7 te verwachten zijn. Voor de terugtocht is er mogelijk ook een deels harde ZO wind, dus weer kruisen en hakken. Zeker geen comfortabel vooruitzicht. Daarom is de start uitgesteld van 06.00 naar 12.00 en daarom zijn er ook enkele schippers die daar geen zin in hebben en de eer aan de anderen laten.

Parel, onze North Beach 24 is wel bij de starters.
We hebben een hoop werk aan de voorbereiding
gehad, we gaan in ieder geval van start en valt
het tegen ( net als bij de North Beach tocht van
2008 naar Lowestoft) dan keren we om en gaan
terug. Zie het filmpje van Bob
(http://www.youtube.com/watch?v=NlW4aa1TWxE)

Om 12.00 uur staat er inderdaad een ZW 5 en de zee is hobbelig. We hebben een nieuwe fok en grootzeil er op staan en al snel gaat ook de kluiver er bij anders schiet het niet op met de golven. Zo getuigd komen we aardig mee in het veld. We lopen ten opzichte van de andere schepen hoger dan we zelf verwachtten maar toch wat minder als de meeste anderen. De eerste uren hebben we een paar boten naast (hoge kant) en ook achter ons, dat valt niet tegen. Na enkele uren besluiten 2 boten toch terug te keren. 8 boten gaan door + nog een die vanuit Stellendam gestart is (buiten mededinging).

Al snel wordt duidelijk dat Lowestoft met deze wind voor ons net niet bezeild is. De windvoorspelling geeft later afzwakkende wind die ook iets zuidelijker wordt, daar hopen we dan maar op. Het gevoel dat je in een wedstrijd zit betekent dat je meer dan anders de snelheid er in wilt houden. Als er dan ook een vrachtschip onze weg lijkt te gaan kruisen en Seaclear een Closest Point of Approach (CPA) voorspelt van minder dan 0,5 nM roep ik het schip om te vragen of hij van plan is voor of achterlangs te passeren. Hij zal er wel achterlangs sturen antwoord ie. Dat is mooi. Het is zeker geen “easy run” maar meer een “bumpy ride” en de warme maaltijd wordt beperkt tot “good noodles” , een zakje noodles met een smaakje in een beker, heet water erop, 3 minuten wachten en smullen maar. De afwas moet wachten tot na aankomst. Tegen het invallen van de duisternis komen we bij de Deep Water Routes en wordt de wind ook wat minder. Nu we de power van de 5Bf missen zien we de andere, veel lichtere scheepjes van ons weg lopen. Bij de 2e DWR is de fut er helemaal uit. De stroming is moeilijk in te schatten en als ik denk een kardinaal bovenlangs te kunnen passeren blijk ik buiten de stroom te rekenen. Als ik er bijna naast lig zakt de wind in en valt het stalen monster me aan, zo lijkt het tenminste, hij komt snel naar me toe. Dan moet maar even de motor bij om schade te voorkomen.

In het donker hobbelen we voort, nu met iets minder snelheid maar wel iets hoger. Misschien gaan we Lowestoft toch in één keer halen. Af en toe een pot warme thee en een vooraad muesli repen en sultana’s houden ons in the fighting mood, gelukkig blijft het droog. Overdag hebben we een wachtschema van 4 uur op 4 uur af gelopen, in de nacht is dat 3 op 3af. Om zeeziekte te voorkomen is het dieet streng zonder koffie, alcohol, pindakaas, pinda’s, sinasappelsap. Wel appels, appelsap, cashewnoten pasta, vitamine C en voor mij om de 6 uur een Primatourtje. Het blijkt te werken want ik heb geen moment een probleem gehad terwijl de omstandigheden daar alle aanleiding voor gaven. Parel heeft met de omstandigheden geen enkele moeite, ze loopt prachtig door de golven en blijft keurig op snelheid van 4-5 kn. Overdag hebben we om de 2 uur kontakt met de andere boten tijdens het marifoonrondje.

Rond een uur of 7 in de ochtend, ik lig net te kooi, roept Margaretha: “kom eens gauw kijken”. Er spelen een stuk of 5 dolfijnen rond de boot. Prachtige exemplaren van een meter of 4-5 en ook enkele kleinere, ze komen naast de boot even boven, duiken eronder door en houden dit spel wel een half uurtje vol. Die aandacht doet ons goed, we voelen ons zeer vereerd en gelukkig dat die dieren ons op dit feestje trakteren, geweldig. De kou en stramheid en vermoeidheid van een nacht doorzeilen is weer even vergeten en de moed zit er weer helemaal in.

Langzaam maar zeker wordt wel duidelijk dat Lowestoft niet in één keer te halen is, de wind wordt weer harder en draait weer naar W-ZW. Uiteindelijk blijken we een mijl of 20 ten noorden van Lowestoft uit te komen terwijl op dat moment de stroom noordelijk is. Lowestoft ligt en in de wind en tegen de stroom in. Dat gaat niet opschieten, we willen wel voor 18.00 bij de finish zijn want dan sluit de wedstrijd, en begint het diner. Om 13.00 uur besluiten we daarom de motor bij te zetten en op strak dichtgehaald grootzeil en fok zo hoog te varen dat de fok net niet kilt. Zo maken we hele mooie slagen en houden we toch de gang er in. Als om 14.00 uur de stroom keert komen we uiteindelijk om 16.12 over de finishlijn, de haveningang van Lowestoft in. Op de kant staan mensen te roepen en te fotograferen. Als we in de haven aanleggen bij de rest van de toerzeilers en SSR deelnemers klinkt er applaus. Dat is toch wel erg leuk als je er net 28 uur aan de wind zeilen op hebt zitten. Na ons komen nog 3 boten binnen.

We kunnen gelijk douchen en daarna aanschuiven voor het diner. Tijdens de prijsuitreiking blijken we ondanks het motoren op een 5e plek geëindigd te zijn, we glimmen van trots. De voorzitter memoreert als hij ons toespreekt dat dit evenement opgezet is om jongere zeilers voor de Toerzeilers activiteiten te interesseren, en kijk eens wie er meedoet. We zijn met voorsprong de oudste deelnemers.

De windvoorspellingen laten intussen voor zondagavond en
maandagochtend een depressie met ZO wind 5-6 zien,
weinig aantrekkelijk, daarom besluiten vrijwel alle
SSR-zeilers om dan zaterdagochtend gelijk maar weer
terug te gaan.
Zodoende starten rond 13.00 zeven small ships voor
de terugreis en hoewel dit geen wedstrijd meer is wil
iedereen wel voor de rest zeilen. We beginnen met
niet te veel wind zodat we de genaker kunnen zetten.
Nu gaat de nieuw geïnstalleerde windvaan stuur inrichting
er op en hebben we de handen vrij.

(http://www.youtube.com/watch?v=RdAWiIpBPOo)

Dat blijkt enorm relaxed te varen. Als de wind daarna iets toeneemt klokken we snelheden van 6 en 7 knopen. Uiteindelijk wordt de genaker weer vervangen door de fok en kluiver en blijven de snelheden beperkt tot rond de 6 knopen. Zo stuiven we terug richting IJmuiden. Dit keer blijkt Simon in de Flecha Verde, de initiatiefnemer van de race, dolfijnen rond zijn Kolibrie 5,60 te hebben. Dat heeft ie kennelijk verdiend.

Als de nacht valt gaat de kluiver eraf om wat rust in de boot te hebben, het is nu geen wedstrijd meer. Vooral s ’nachts is de windvaan erg prettig. Je hebt dan in je eentje je handen vrij om af en toe op de AIS te kijken of de lichtjes van schepen die je ziet dichtbij gaan komen of dat je je koers ongestraft kunt blijven volgen, jezelf van een warm drankje te voorzien en wat te happen. Je hoeft niet de hele tijd ingespannen te sturen, kijkend naar kompas, zeilen, etc, maar kunt relaxed rondkijken en de omgeving in de gaten houden. Eens gaan verzitten, even staan tegen de hekstoel, en de windvaan stuurt intussen.

Ik laat Margaretha dan ook lekker doorslapen.

Als de wind een paar uur helemaal wegvalt start ik de motor. De boot slingert nog als een gek en het bergen van het grootzeil is nog een heel gedoe maar het lukt. Na een drie uurtjes motoren komt de wind terug en kan alles weer omhoog en zeilen we weer. Om half zes roep ik Margaretha, we zijn dan nog 30 nM van IJmuiden verwijderd. Ik ga voor een paar uur te kooi. Om half negen roept Margaretha me aan dek omdat IJmuiden vrijwel in zicht is en ze de aanloop toch wel met zijn tweeën wil doen. Rond 11 uur lopen we vrijwel gelijk met nog 3 ssr scheepjes de haven van IJmuiden binnen, het zit er op, het was een geweldige ervaring vooral ook omdat we het niet cadeau gekregen hebben. No pain no gain, zonder wrijving geen glans, we gaan met een zeer voldaan gevoel door de kleine sluis van IJmuiden.

Volgend jaar weer.

dinsdag 24 mei 2011

Thermosflessen

Voor de wat langere tochten, frisse tochten, bumpy tochten, nachttochten en oversteken waarbij we onderweg wel wat warms kunnen gebruiken, vullen we van tevoren thermosflessen met heet water. Levensgevaarlijk tenslotte dat geknoei met een keteltje kokend water op een hobbelende boot. Maar, dat hebben we nu ondervonden, er zijn thermosflessen en er zijn THERMOSFLESSEN.

Tot voor kort gebruikten we de bekende RVS krijgertjes uit kerstpakketten e.d.: kokend water erin en na twee uur smaakte de thee/koffie/soep al lauw. Bij een buitensportzaak zijn we nu eens voor het echte werk gegaan. Wat een wereld van verschil! Na meer dan 24 uur voelde het water nog heet aan... Een aanrader om daar eens wat geld in te investeren!



Er zijn vast meerdere goede merken. Wij hebben voor € 22,95 per stuk bij Bever Zwerfsport dubbelwandige RVS flessen van het merk Esbit gekocht. (Glazen binnenfles is af te raden i.v.m. de kwetsbaarheid van glas.) Wat zullen we gaan genieten onderweg van een lekker heet bakkie troost!

zondag 22 mei 2011

zwaardkast schoon

Vorig jaar heb ik mijn zwaardkast grondig gereinigd en opnieuw geschilderd, zie het artikel juni 2010 op dit blog.
Dit weekend is Parel voor het eerst op de kant gegaan en schoongemaakt en gezalfd (melkfett). Een gelegenheid om met de camera door een kiertje in de zwaardkast te kijken.



Het valt me niet tegen na ruim een jaar in het water, hoewel met meer perfectionisme had het nog wel iets beter gekund denk ik. Mooie uitdaging voor de volgende keer.

zaterdag 16 april 2011

Wantspanningsmeter

Na afgelopen winter met de Toerzeilers een bezoek gebracht te hebben aan tuigerij De Groot in Stavoren en daar een demonstratie te hebben gezien, zijn we overgegaan tot het aanschaffen van een wantspanningsmeter. De afgelopen week voor het eerst geprobeerd en het resultaat is uitstekend. De mast heeft nog nooit zo mooi strak gestaan! Je moet natuurlijk zelf wel steeds in de gaten houden of de mast nog recht staat (langs de mastgleuf omhoog kijken), maar je weet nu in ieder geval hoe vast je de verstaging kan aandraaien. Ik ben ervan overtuigd dat het de snelheid en de hoogte ten goede zal komen. Aan te bevelen!

Touw clips

Er zitten zoveel lijntjes op onze boot...soms ligt de kuip er vol mee. Niet geheel ongevaarlijk, want over ronde lijnen kan je makkelijk uitglijden. Bovendien raken al die lijntjes ook wel eens in de knoop. En net op het moment dat je ze nodig hebt natuurlijk. Van Barton zogenaamde touw clips of ophangkikkertjes gekocht. Bos de lijn op, lus van de touw clip erdoor en om het haakje heenleggen. Ze houden de kuip netjes en veilig!
(De lusjes op de foto moeten we nog even op de juiste maat afknippen. Het knoopje kan daarna achter het clipje weggestopt worden.)

zondag 10 april 2011

Windmeter installeren

Op het forum hebben we over de problemen gelezen die het installeren van een windmeter met zich meebrengt. Een windmeter is leuk om te hebben. In plaats van raden hoe hard het waait, wéten hoe hard het waait: meten is weten. Het is ook fijn om niet steeds omhoog naar de windvaan te hoeven kijken. Ik ken een zeiler die daar versleten nekwervels aan heeft overgehouden! We zijn met onze vorige boten ook windmeters gewend en dat beviel uitstekend. Allemaal redenen om het toch maar te proberen.

We beginnen met de gever bovenin de mast. Deze past precies achter het toplicht en voor en onder de Windex die bij ons gecombineerd is met de marifoonantenne. Twee gaatjes boren en klaar.

De draad door de mast trekken blijkt gelukkig ook eenvoudig. Er loopt al een extra lijntje met de marifoonkabel mee tot onderaan de mast. Dat maakt het wel erg simpel. Onderdeks op maat knippen, zodat de aansluiting makkelijk gemonteerd en gedemonteerd kan worden. We trekken gelijk weer een extra nieuw lijntje mee...

De draad boven het plafond naar achteren trekken geeft meer hoofdbrekens. Drie maal een haakse bocht is voor een trekveer te veel van het goede. Bovendien is de ruimte tussen het plafond uiterst beperkt. Uiteindelijk blijkt de oplossing: een gaatje boren bovenin de holle ruimte in het polyester gootje tegen het hoofdschot voor. Vanaf de stuurboordzijde de trekveer door de holle goot op het hoofdschot (op de foto boven de houten lat) richting mast steken. Langs de andere bedrading duwen totdat deze voor het gaatje in het midden (recht voor de mast) komt. Eerst een dun lijntje vastmaken waarmee je de uiteindelijke draad kan trekken. Bovenin het gootje ook weer een gaatje boren en de draad boven het plafond, richting mastgat brengen. Het enige wat uiteindelijk zichtbaar blijft is en stukje draad in het gootje, eventueel kan je dit nog afwerken met bijvoorbeeld een latje.

Vervolgens kan de draad langs de stuurboordzijde bovenlangs achter de wandbeschieting naar achteren. Daarna via de grote holle ruimte boven de binnenmal bij de hondenkooi naar de meter.




Boven en onder de Bidata meter is te weinig ruimte aan de achterzijde van het schot voor het onzichtbaar wegwerken van de windmeter, de snoeren en de stekkers. Ernaast, op de dezelfde hoogte, blijkt de beste oplossing. Dan hoef je het schot binnen in de kajuit niet te beschadigen.


(De snoertjes die naast het pennenbakje uit het schot komen zijn van de plotter die we zowel buiten als binnen kunnen gebruiken.) De meter van de Bidata zit gekit, dus voorzichtig lostrekken. De voeding van de Bidatameter losmaken en aansluiten op de Seatalk 3weg junction box . Ik gebruik twee van deze junction boxes, zodat ik de Bidata, de windmeter en ook de stuurautomaat met elkaar kan laten communiceren. Behalve op koers kan de stuurautomaat dan ook op een vooraf ingestelde windhoek sturen. Ook de ware en de schijnbare wind wordt dan weergegeven. Als laatste nog een datakabeltje naar de contactdoos van de stuurautomaat leggen. Meters met Sikaflex vastzetten en afkitten. Het werkt en we zijn erg tevreden met het resultaat!

zaterdag 2 april 2011

Waterslang

De boot ligt weer in het water en het grote klussen kan beginnen!



Een van de eerste dingen die we doen (na het poetsen) is -in de toch al lege ankerbak- de waterslang vervangen die van de vuldop naar de waterzak loopt. In de klepjes van onze ankerbak zitten gaatjes om je vingers door te steken. Helaas, door die gaatjes komt ook daglicht naar binnen. Dat is waarschijnlijk dan ook de reden dat de doorzichtige waterslang in de loop der jaren vies is geworden met alg en andere troep.


Die slang slopen we er dus gauw uit en vervangen we door een ondoorzichtige slang die dat euvel hopelijk niet zal hebben. De waterzak zelf ligt al enige dagen, heel luxe, in onze badkuip te weken met soda, met heet water, met speciaal spul, met van alles dat de muffe lucht uit de zak zou moeten kunnen krijgen. We zijn benieuwd of het zal helpen!

zondag 27 maart 2011

Schroefas


Het hele vorige seizoen heeft onze schroefas gelekt. Niet veel, maar de bilge bleef nooit droog en er hingen altijd druppels aan de afdichting. Bij diverse instanties om raad gevraagd, van alles geprobeerd, maar nooit een afdoende oplossing gevonden. Er bleken twee lagen vetkoord in de afdichting te zitten. Deze sloten niet goed af en dat was eigenlijk niet te verhelpen.


Afgelopen najaar de motor bij Abma in Sneek (dealer Yanmar) een servicebeurt laten geven. Deze kwam met de aanbeveling het oude model koppeling te vervangen door een Volvo Seal. Dat hebben we dan ook deze winter laten doen. Het geheel ziet er mooi uit, maar nu nog even afwachten of het ook werkt! (Trouwens, nu niet vergeten na droogvallen de lucht eruit te knijpen en eenmaal per jaar vet in te spuiten...)