zaterdag 16 november 2013

Aanleg tweede sluiskolk Johan Frisosluis Stavoren



Op 5 november jl. konden de sluisdeuren van de nieuwe sluis in Stavoren worden geplaatst. Een belangrijke mijlpaal die ondanks de koude en natte weersomstandigheden veel bekijks trok. De werkzaamheden aan de sluis verlopen goed en ijs en weder dienende is het nieuwe sluiscomplex voor het watersportseizoen van 2014 gereed.

zondag 10 november 2013

Najaarsbijeenkomst 2013

De najaarsbijeenkomst van de NBOA mocht zich vandaag verheugen in het record aantal deelnemers van 31 personen! Misschien komt het mede door de mooie centrale ligging van havencafé Gooimeer in Naarden dat zovelen de reis hebben ondernomen.

Het was een zeer geanimeerde bijeenkomst. Een weerzien met vele bekenden maar ook de kennismaking met enkele kersverse nieuwe eigenaren van een North Beach. Leuk ook dat zij de weg naar onze vereniging hebben gevonden.


Er viel weer genoeg te melden over tips en trucs, technische zaken en zeilervaringen. Zoals elk jaar weer was de tijd te kort voor alle leuke en interessante onderwerpen. We hebben de vergadering afgesloten met een gezellige borrel en een heerlijk buffet.

Alle lof voor Jur en Margaretha die een en ander uitstekend hebben georganiseerd.
Waarvoor onze dank!





donderdag 24 oktober 2013

Bootzeil

De berging van het vissersschip is ondertussen, na verschillende mislukte pogingen, toch gelukt.
De deelnemers aan de Strontrace hebben een prachtige, snelle tocht gehad en zijn gefinisht.


De Sylke staat ondertussen (met gestreken mast) op de kant. Ingepakt in de op de afgelopen BOOT-Holland gewonnen boottent. Het model 'Harlingen' van de firma BOOTZEIL lijkt goed te passen. We zijn benieuwd hoe ze er volgend voorjaar onder vandaan komt. Andere NB-zeilers die er ervaring mee hebben?

zondag 20 oktober 2013

Problemen met de sprenkel-bus en een mogelijke oplossing.

Eerder plaatste de Sylke een verslagje over de reparatie van de bus waarin de sprenkel wordt geplaatst. Nu ben ik zelf wat beter naar het strijk-gebeuren aan het kijken en het viel me op dat de grondplaat van de bedoelde bus én de steun die op de mast zit bij mij allebei behoorlijk vervormd zijn. Dat gaat niet vanzelf. De oorzaak zit volgens mij in een verkeerde belasting van de bus en dat is weer het gevolg van het strijken met behulp van de fokkeval (zoals in de handleiding wordt beschreven).
In de fokkeval zit behoorlijk wat rek, het gaat immers om een behoorlijk stuk lijn, eerst omhoog en door de mast weer naar beneden. Op het moment dat de mast bijna horizontaal is staat er aardig wat kracht op (ik schat zeker 100 kg).  Dan wordt de val makkelijk en aantal centimeters langer.
Echter, daar kan de sprenkel niet tegen. Eigenlijk zou de sprenkel bij deze rek wat moeten kunnen meebewegen, maar er zit heel weinig speling in de constructie. Wanneer de sprenkel in de bus is geschoven kan deze aan het uiteinde nauwelijks op en neer worden bewogen omdat de sprenkel heel precies past. Gevolg: de constructie bij de mast gaat verbuigen.
De oplossing die ik deze winter ga uitproberen is de volgende:
Op de mast komt onder de plaats waar de fokkeval uit de mast komt een stevig oog. Daaraan een staaldraad (5mm) waarvan het andere eind aan de sprenkel wordt bevestigd met een snelsluiting. Staaldraad heeft aanzienlijk minder rek en bovendien is de effectieve lengte de helft van die van de fokkeval. Daarmee moet het probleem zijn verholpen.
Wanneer de staaldraad niet wordt gebruikt maak ik het uiteinde bij de wantputting vast. Dan heb je er geen last van.

Bijkomend gevolg is dat het toplicht een eindje naar beneden moet, maar dat was ik toch al van plan. Hij zit nu erg verstopt achter de rolfok en is recht van voren niet goed te zien.

Er is nog een ander voordeel (tenminste wanneer je een rolfok hebt) : als je de mast wilt strijken dan hoeft niet eerst de fok weggehaald te worden. Je hebt immers de val niet meer nodig. Dat scheelt weer een handeling.

Ik ben overigens nog aan het puzzelen op aanpassingen die het strijken makkelijker (en sneller) moeten maken. Op ons vorige schip ging dat in 5 minuten (platbodem met contragewicht onder aan de mast), dat halen we natuurlijk nooit maar het moet wel beter kunnen dan nu. Misschien zijn er andere eigenaren die hiervoor suggesties hebben?
 
Geert Schuring

Berging vissersschip en Strontrace

Berging
Vanmiddag (zondag 20 oktober) probeert men het Belgische vissersschip dat is gestrand bij Petten, te bergen. Nadat het schip een net in de schroef had gekregen, is het bij harde wind onbestuurbaar geworden en op een strekdam gelopen.
Vanmiddag om 17.45 uur staat het water het hoogst.
Live webcam beelden zijn hier te volgen. (Nu en dan de pagina even verversen.)

UPDATE:
de poging is niet gelukt vanwege het breken van de kabels. Maandagochtend vroeg nieuwe poging...

Strontrace
Ook herfstvakantie en klaar met de eigen boot? Morgen, maandag 21 oktober, gaat in Workum de Strontrace van start. Als 't Soal niet bezeild is, moeten de deelnemende schepen de eerste 2 km door toeschouwers naar het open water gejaagd worden.
Er is van alles te doen en te zien.
Zie de officiële website van het evenement.
De dagen daarna zijn de boten via een track & trace systeem live op hun weg te volgen.


zaterdag 12 oktober 2013

Jur gered?

Rara, een foto van Jur in een 25-persoons reddingsvlot.

Wat is er gebeurd:
de "Parel" vergaan met Margaretha en 23 gasten aan boord?


Misschien horen we op 10 november meer... 
Nog een reden om dan naar Naarden te komen!

dinsdag 3 september 2013

Met de Parel op weg naar Whitby


Whitby 2013
Na de Small Ships Race met de Toerzeilers naar Lowestoft, leek ons nu de tocht naar Whitby een leuke uitdaging met onze 7,35m lange North Beach 24. We zijn in 2010 al eens als opstapper mee geweest naar Whitby op de Iris, een Winner 10.10. In de voorbereiding bestuderen we eerst de kaarten maar eens grondig. De meest voor de hand liggende route, een vrijwel rechte lijn van IJmuiden naar Whitby voert door een gas- en oliewinningsgebied wat betekent dat je onderweg tientallen boorplatforms tegenkomt.
Op zich geen probleem maar afstand houden en op blijven letten. In de week voor vertrek laten de weerkaarten zien dat er zaterdag van vertrek een zuidelijk 7 beaufort zal staan in het kanaal die ook een deel van de zondag blijft. Daarna draait de wind naar west hetgeen betekent dat je het laatste stuk naar Whitby moet kruisen. We bedenken een plan waarbij we vrijdagavond al vertrekken, dan met matige wind oversteken naar Smiths Knoll, vanuit IJmuiden dus eerst pal west. Vanaf Smiths Knoll gaan we dan Noord West, zodat we nog een bezeild rak naar Whitby hebben bij de te verwachten w-windrichting. Ook is de wind voorspelling voor de Engelse Oostkust minder dan de 30 knopen in het kanaal. Nadelen zijn er ook, een langere weg en bij Smiths Knoll liggen een aantal zandbanken waar je tussendoor moet.
In het vrijdagavond palaver leggen we ons plan voor en meer boten blijken al op vrijdagavond te willen vertrekken en eerst zoveel mogelijk west te gaan en dan omhoog.
Om 22.00 uur gooien we los en gaan we, de andere boten wachten het 23.05 marifoon weerbericht af en gaan dan ook.
De wind blijkt minder zuidwest te zijn dan we hoopten dus we komen wat hoger uit en dreigen in het nieuwe TSS terecht te komen, even later valt de wind geheel weg en daarom gaat de motor een paar uurtjes bij.
Eenmaal bij de diep water route aangekomen kan de motor uit en het zeil bij. Van de windvaan blijkt echter een boutje verdwenen zodat het niet werkt. Na reparatie werkt ie prima en mag dus de rest van de weg sturen.
Voor de navigatie maak ik gebruik van een Garmin hand gps met kaart. Dezelfde kaart heb ik ook in de laptop, daar maak ik de route en eventuele vluchtroutes naar havens aan en dan hoef ik op de hand gps die in de kuip hangt alleen nog maar over het lijntje te varen. Perfect. De laptop biedt in combinatie met Seaclear ook AIS informatie zodat ik, op welliswaar oude ingescande kaarten, voldoende zicht en info heb van het scheepvaartverkeer om ons heen. Om helemaal up to date te zijn heb ik recente papieren Imray kaarten en de 1801 aan boord. Ook de Ipad is voorzien van de nieuwste Imray kaarten + gps en kan in geval van nood ook helpen bij het navigeren. Kortom, als er electronica dienst weigert hebben we nog een reserve over.
Al snel is de wind voldoende en uit de juiste richting om ons met een 4-5 knopen richting Smiths Knoll te voeren. Onderweg hebben we om de 3 uur marifooncontact met de andere schepen van de groep. Mr Vee, de windvaan doet het prima op deze aan de windse koers en met de handen vrij draaien we wachten van 3 uur, zodat steeds één kan slapen en de ander zeilen. Zo gaan we door de nacht en wordt het om een uur of 5 weer licht.
 Aan het eind van de zaterdagmiddag begint de voorspelde harde wind door te zetten en loopt de snelheid op. De golven worden hoger en af en toe krijgen we buiswater of een golftopje in de kuip. We zetten een luikje in de ingang om binnen droog te houden. De voorspelde 30 knopen wind lijken er inmiddels te zijn. Tegen 18.00 uur zijn we bij Smiths Knoll en kunnen we een ruimere noordelijker koers voor gaan liggen. De zee is best onstuimig, de golven hoog, de wind hard en ons bootje maar 24 voet. Nu komt het stuk waarvan we dachten wat minder wind te hebben maar dat valt tegen. Onderweg bleek de ipad geen gps gegevens te willen geven zodat navigeren op de  Imray kaart voor dit gebied niet goed kan. We moeten tussen een aantal ondieptes door wat met harde wind branding en grondzeeen op kan leveren. Nauwkeurige navigatie is dan uiterst belangrijk en dat kan heel goed moet de Garmin hand gps met ingeplande route. Maar mocht die uitvallen dan wordt het lastig. Er bekruipt me een onbehaaglijk gevoel en twijfel of dit wel een verstandige weg is om te gaan. Nu nog buiten de platen om vraagt een nieuwe route aanmaken in de laptop en met mijn zeeziektegevoeligheid is dat geen favoriete bezigheid, zeker niet met het huidige weer- en zeebeeld. Een andere en heel simpele oplossing is "reverse route" omkeren dus en dezelfde weg terug naar IJmuiden. Dat is in zeilafstand net zover als naar Whitby, alleen dan wel de hele nacht in het heftigst van de storm op zee terwijl voor de route naar Whitby een afnemende wind voorspeld is. Maar voorlopig waait het 6-7 en moeten we eerst nog tussen die banken door in het donker. Als Margaretha na haar slaapbeurt aan dek komt overleggen we kort en kiezen voor IJmuiden. De zekerheid van een heftige en zware weg terug in plaats van het voorspelde "comfort" van doorgaan met het ongewisse risico van de grindbanken van Smiths Knoll. We melden ons besluit via de marifoon aan de groepsleider en dan keren we om.
Donker, windje 7, een kleine honderd mijl te gaan en we hebben eigenlijk al een nacht amper geslapen. Inmiddels blijkt Mr. Vee het niet meer te doen en moeten we de terugweg met de hand sturen. Positief punt, we hebben halve wind en dat is snel en naar verhouding iets comfortabeler dan aan de wind of voor de wind. De golven zijn hoog, af en breekt er naast de boot een zeetje en dan komt er behoorlijk water in de kuip. Af en toe een breker in de kuip, alsof er een enorme bak water over je uitgestort wordt en er enkele centimeters water in de kuip achterblijven.  Daarom sluiten we de kajuitingang en het 3 uurs wachtsysteem verandert want naar binnen gaan betekent vooral veel nattigheid naar binnen, en wel zoute nattigheid, bovendien willen we dat de slaapwacht direct inzetbaar is en dat kan niet als je eerst nog regenpakken aan moet trekken etc. Met deze wind danst en beweegt het schip als een gek en je moet je eigenlijk bij iedere beweging met 2 handen vasthouden zodat kleding aan en uit erg ongemakkelijk en tijdrovend is. Daarom blijft de slaapwacht in de kuip en probeert in hurkhouding voor de kajuitingang te "slapen". We zijn beide voortdurend aangelijnd in de kuip. Het eten beperkt zich tot " repen" en voor het drinken hebben we kleine pakjes appelsap bij de hand. Iets anders klaarmaken is nauwelijks te doen. Toiletbezoek is op zijn zachtst gezegd "lastig" zodat we zo min mogelijk willen drinken. Het is pikdonker, het kompas zit aan de lage kant en is vanaf de hoge kant niet continu af te lezen. Om op te sturen blijft dan de koerslijn op de gps over maar die geeft enigszins vertraagd de info over koerswijzigingen door. Dat is lastig sturen, de wind is inmiddels iets achterlijker dan dwars dus teveel van koers raken kan een klapgijp opleveren, en dat wil je niet. Met een natgeregende bril en continu kijken naar een lichtend gps schermpje zie je verder niets meer om je heen. Geconcentreerd turen en sturen op een verlicht schermpje, bij het inmiddels opgebouwde slaaptekort, is niet het leukste aspect van zeilen. Temeer omdat we nog een paar deep water routes moeten passeren. Bovendien is naar binnen gaan om op de AIS te kijken tijdrovend en omslachtig dus dat beperken we tot het uiterste. We sturen tot de ogen dichtvallen en roepen dan de ander om het over te nemen. Alles is intussen nat en zout en glad zodat wisselen van plaats ook al lastig wordt. Toen het licht was kon je de golven op zien bouwen, een berg water naast de boot zien aankomen, nu gebeurt hetzelfde maar je ziet het niet. Nu komen de brekers onverwacht in de kuip. Wel voel je dat de boot opgetild wordt door een golf en dan kun je een plens verwachten. In de 9 jaar dat we met deze boot varen hebben we nog nooit zo nat gezeild.
En als je op zo'n moment bedenkt hoe ver IJmuiden nog is dan denk je "dit nooit meer". Wat dat "dit" dan precies is moeten we na afloop nog maar eens goed over nadenken. Nachtzeilen is mooi, maar op deze manier een beetje beangstigend. We nemen samen nog even de procedure voor het uitzetten van het reddingsvlot door. We varen met een dubbelgereefd grootzeil en de fok, zonder kluiver, ongeveer een derde van het normale zeiloppervlak, en dan zien we nog regelmatig 7-8 knopen op de teller, waar 5 normaal is voor ons schip. Ik probeer me voor te stellen wat er gebeurt als we met deze snelheid in het stikkedonker ergens tegenaan varen. Maar eigenlijk wil je dat niet weten en we hebben weinig keus.
Op één klapgijp na gaat het prima en begroeten we rond 5 uur weer wat daglicht. Omdat we volgens de gps om 11 uur in IJmuiden kunnen zijn besluiten we te gaan sturen met de autohelm, een stroomvreter, maar dat kunnen we de resterende tijd wel hebben denken we. Het leven wordt weer wat relaxter, met af en toe de ogen een beetje dicht laten we de autohelm zijn werk doen en zo passeren we weer de windmolenparken en kunnen we opsturen naar de pieren van IJmuiden. Precies om 11 uur varen we tussen de pieren en kan in de luwte van de zuidpier het zeil geborgen. Later horen we van de andere deelnemers (met windmeetset) dat ze bij de Engelse kust al 30-35 knopen op de teller hadden, midden op de Noordzee was het aanmerkelijk meer.
Lessen geleerd:
- als er al 30 knopen wind voorspeld wordt kun je beter niet uitvaren.
- als er toch 30 knopen wind staat is de North Beach er goed tegen opgewassen
- in een situatie waarbij je in zoveel wind terecht komt zijn de opties die je dan nog hebt  voor een belangrijk deel afhankelijk van je voorbereiding. Welke routes heb je al voorbereid, welke aanloopbare vluchthavens heb je vooraf bestudeerd en een route voor gemaakt, heb je voldoende handzaam eten en drinken binnen handbereik.
- de boot kan het hebben maar ook als bemanning hebben we het als team goed gedaan vinden we en we kijken daar met voldoening op terug. Leuk is anders maar we kunnen het als het moet wel aan.
- ook bij 30 knopen wind blijft de North Beach 24 onder fok en dubbel rif goed bestuurbaar.
- max snelheid op de gps 11,4 knopen
- ondanks mijn in het verleden vaak bewezen zeeziektegevoelighied heb ik daar dit keer geen last van gehad. Naast de Primatour had ik dit keer een "reliefband" een soort horloge wat elektrische pulsjes afgeeft. Het lijkt geholpen te hebben.
   

zaterdag 3 augustus 2013

Frans Cobelens overleden

Deze week kreeg ik bericht dat op 31 juli Frans Cobelens is overleden. Frans is de ontwerper van de North Beach en heeft ook op een van onze winterbijeenkomsten uitvoerig toelichting gegeven op zijn ideeën die ten grondslag lagen aan het ontwerp. Vanaf deze plaats wil ik zijn familie en nabestaanden sterkte toewensen bij dit verlies.
Als North Beach zeiler, met grote waardering voor het geesteskind van Frans, zal ik mij hem met respect en waardering blijven herinneren.

woensdag 17 juli 2013

Bescherming in de bakskist

De filters en de wierpot in de bakskist zitten bij ons best wel op een kwetsbare plaats. Wetende dat onze  bakskist een soort rommelhok is waar van alles in ligt. Ook lange dingen als een dekschrobber, paraplu, parasol en meer van dat soort onhandige zaken. Mijn grote angst is dat we daarmee de slangetjes van de filters een keer los stoten of los trekken. Ik zie de diesel dan al door de bakskist spuiten en de motor er abrupt mee stoppen... Bob heeft nu een losstaand schotje gemaakt om de boel te beschermen. Simpel maar afdoende?!
kwetsbaar...
volgestouwd
afdoende?

vrijdag 12 juli 2013

Wadvakantie

Weer thuis van weggeweest. De North beach 24 heeft zich tijdens de vakantie laten kennen als een heerlijke wadboot. We hebben alle Nederlandse waddeneilanden aangedaan. Wat is Nederland toch mooi! We hadden veel wind, vaak meer dan voorspeld. De North Beach voer, wat voor windvlagen en golven er ook waren (bij een onverwachte ZW 6-7) rustig door. Het voelt veilig zo'n zeeschip. De zeilvoering aanpassen ging prima onder het varen door. We voeren zoals we gewend waren te midden van de platbodems. Grappig om te merken. Fokzeilen was er bij ons niet bij, evenals zelden de motor bij, je kruist net zo makkelijk. Door de geringe diepgang konden we overal gaan waar we wilden, bijvoorbeeld met hoogwater over de platen varen.


Ook droogvallen hebben we uitgeprobeerd, na studie van de tips op de blogs en foto's van andere eigenaren hoe we met de wadpoten moeten omgaan. Best een beetje spannend, maar het ging prima bij mooi weer op een prachtige plek onder de Richel tussen Vlieland en Terschelling. Om helemaal droog te vallen hadden we een half uurtje eerder dan 3 uur voor laag water moeten vast varen.

We hebben genoten. Wie nog gaat varen, veel plezier en fair winds toegewenst! 

 


Kuiptent



De Windroos heeft een kuiptent. Fijn om te gebruiken op regen dagen.

maandag 1 juli 2013

Bus van de sprenkel

Precies zoals onlangs door Albert de Haan op het forum van de NB website is beschreven, hadden wij ook problemen met de bus van de sprenkel. Nadat we de mast in de loop der tijd toch al -tig keer omhoog en naar beneden hebben gehad, gaf hij er nu toch de brui aan. Gelukkig scheurde hij niet af zoals bij Albert, maar was de grondplaat verbogen.

Ik ben ermee naar een RVS bedrijf gegaan. Het eerste wat deze man zei was dat de bus op de plaat vastzat met sierlassen. Wel mooi, maar niet stevig. Hij heeft van de sierlassen nu sterke lassen gemaakt en ter versteviging twee extra plaatjes eraan gezet. Nu ben ik in elk geval weer enigszins gerustgesteld en durf ik de volgende keer de sprenkel weer te gebruiken!

de aangepaste bus van de sprenkel

woensdag 5 juni 2013

Sfeer impressie Small Ships Race

Eén van de kleine schepen die meedeed aan de Small Ships Race van 2013 was de Neptunine, een Fox 22 met Duitse bemanning. Op hun website een uitvoerige beschrijving van voorbereiding op en van de tocht zelf. Zeer lezenswaardig.
Vergeleken met de Fox 22 en de Kolibri's 560 is de SSR met een North Beach 24 (bijna) een luxe-cruise.
Jur

zondag 26 mei 2013

Titaantje in de Small Ships Race

De bemanning van de Titaantje heeft in een blog geschreven over hun ervaringen tijdens de Small Ships Race 2013. Voor de tekst: klik hier.

Wat betreft de koude handen en voeten die daarin genoemd worden: speciaal daarvoor heb ik ooit bij de buitensportzaak hand- en voetenwarmer pads gekocht. Na het "breken" geven deze langdurig warmte af. Makkelijk om in je jaszak, handschoenen of laarzen te stoppen. Omdat de verjaardag van Bob tijdens de SSR viel, heb ik (na een tip van organisator Simon) als cadeautje een (gegraveerde) ZIPPO handwarmer voor hem gekocht. Blijft zelfs 12 uur warm. Misschien wat voor de komende "zomer"?
Pads van Beversport
ZIGGO



zaterdag 25 mei 2013

Oplossing sprenkel: 2 ringen van PVC pijp met klemmen aan de zee-reling gehangen, borging met een kort lijntje.



Het linker bakskist-scharnier begaf het bij ons ook. Oorzaak: metaalmoeheid als gevolg van vering door de dempende strip. Oplossing: 
Geert heeft een scharnier gevonden waarvan de onderkant op de bovenkant van het originele scharnier past. Na montage blijft er wat speling in het scharnier waardoor het bij het openen van de bakskist kan bewegen en het metaal niet meer belast wordt. De strip is vervangen door een watervaste strip.

Bij deze mijn reacties op jullie blogs (omdat ze steeds verdwijnen):

Welkom Second Wind! Leuk dat die nu ook verkocht is. We komen elkaar vast een keer tegen op het water.

Dank Joost, Parel en Sylke voor jullie reacties op mijn blog.

Jur, de irritante reclame links zitten niet op het NBOA blog, maar op je computer. Op internet kun je instructies vinden hoe je die kunt verwijderen. 

We zijn benieuwd naar de belevenissen van de twee NB 24 schepen die aan de small ships race IJmuiden-Lowestoft deelnamen.

donderdag 23 mei 2013

Nieuwe eigenaars Second Wind

De laatste tijd is er een aantal North Beaches verkocht en in handen gekomen van nieuwe, enthousiaste eigenaren. 

Zo zijn Auke en Janny van der Meulen sinds afgelopen vrijdag de trotse eigenaars van NB 24 ‘Second Wind’, bouwnummer 36. De boot komt in Eernewoude (Friesland) te liggen. Ook Auke en Janny zijn lid van de club geworden en voornemens in november onze jaarbijeenkomst bij te wonen. Welkom!

dinsdag 7 mei 2013

Eerste zeiltocht met de NB 24 windroos




We zeilen op 27 april in het avondzonnetje voor de eerste keer een uurtje met de Windroos tot de wind op is. Dat smaakt naar meer!


 De volgende dag wordt ook de kluiver erop gezet en zeilen we voor de wind richting Sneekermeer. Het zeilt heerlijk. Wat zit je lekker dicht bij het water en toch kun je ook IJsselmeer, wad en de zee op.


Een paar dagen later ontmoeten we de Sylke en  in Lemmer. Onderweg worden we tot onze verrassing gefotografeerd en spontaan gecomplimenteerd met de mooie boot.

We zijn van plan om in de traditie van de North Beaches een blog bij te houden:

http://northbeach24windroos.blogspot.nl/

maandag 29 april 2013

Nieuwe kluiver

Gister voor het eerst weer een stukje gezeild en gelegenheid gehad om onze nieuwe kluiver aan te slaan. De oude kluiver was op de laatste zeildag in november bij een windje 8 vlagen 10 uit de lijken geblazen.
De nieuwe kluiver heb ik besteld bij Lion Sails, omdat die ook al eens een kluiver voor een andere North Beach gemaakt hadden, ze hadden dus de maten en het model. Wel heb ik gevraagd om speciale aandacht voor  het pees in het voorlijk. Zo stijf mogelijk in verband met oprollen. De oude kluiver was alleen maar in te rollen plat voor de wind in de luwte van het grootzeil.
En gister dus de test: het zeil staat er keurig bij, mooi van model en het oprollen gaat ook aan de wind  (3-4) perfect.

maandag 22 april 2013

Irritante reklame links

Tot mijn verbazing en afschuw merk ik dat in de artikelen op ons blog ongevraagd aan sommige woorden een link wordt gekoppeld naar reklameboodschappen. Helaas kennelijk de prijs die je betaalt voor een "gratis"blog. De links zijn dus niet door de auteur aangebracht maar door de provider van het blog.
Jur

Olie in de bilge!!!

Vorige week maandag is eindelijk Parel weer te water gegaan. En dat was best even spannend want tijdens de voorbereidingen ontdekte ik blauwe vloeistof in de bilge, antivries! Was de motor kapot gevroren?? Toen de boot in het water lag en de motor gestart, was ik al snel gerustgesteld, niks lekte..pfff, een zucht van opluchting. Waarschijnlijk bij het vullen van het systeem via de wierpot een flinke scheut er overheen gegooid en die komt dan na verloop van tijd vanzelf in de bilge.
Voor alle zekerheid tijdens het omvaren van de kraan naar de box toch maar even het vloerdeel opzij gelegd om onderweg de bilge in de gaten te kunnen houden, je weet maar nooit. Halverwege zag ik geen water in de bilge maar daar verscheen pikzwarte olie!! Toen ik net in de box lag ging ook het oliedrukalarm af en bleek de motor leeg en de bilge gevuld met olie. Nadat ik olie bijgevuld had en de motor weer gestart bleek al snel waar het lek zat, de achterste van de 2 olieleidingen was gesprongen. Oorzaak: het waterpompje zit er boven en die lekt. Het (zoute) water tast de olieleidingen aan en dan springt er een op een kwaad moment.
Joost Overmars had hetzelfde tijdens zijn rondje om Engeland, in aanzienlijk ongelukkiger omstandigheden. Ik heb zelf de andere leiding laten vervangen tijdens onze vakantie naar Denemarken en Zweden in 2009. Ook toen lekte de waterpomp en is de simmering vervangen. Nu dus weer lekkage en corrosie en een gesprongen leiding.
Ik raad iedereen met de 1 cilinder Yanmar aan om eens goed naar die olieleidingen te (laten) kijken en indien gecorrodeerd die leidingen preventief te laten vervangen en als het pompje druppelt, ook dat te laten repareren.
Voor mij nog even niet zeilen maar nog even geduld totdat de monteur alles weer op orde heeft.
Jur Pels

maandag 15 april 2013

Mercury 3,5 PK buitenboordmotor, wie?

Beste mensen,
Ondanks dat we onwijs genieten van onze Noordkaper 31 hebben we nog steeds een warm plekje in ons hart voor de North Beach. De tocht die we in 2008 met onze Noorderzon (nu Titaantje) rond Engeland maakten zullen we nooit vergeten!
Vorig jaar hebben we een electrische buitenboordmotor gekocht voor de bijboot. Stil, geurloos, geen getrek, geen onderhoud, geen benzine aan boord. We gebruikten de 3,5 PK Mercury vrijwel nooit. Af en toe van de ankerplek/mooring naar de wal en weer terug, dat was het wel. 20 draaiuren hoogstens sinds 2008. Nu staat ie al 2 jaar in de weg te staan in de bijkeuken....

Wie wil hem voor een vriendenprijsje hebben? Nieuw was hij 1000 euro. Doe maar een bod! UPDATE: voor 400 euro gaat hij weg, een uitermate stevige voor de NB op maat gemaakte motorsteun krijg je erbij. j.overmars@me.com

zaterdag 13 april 2013

Zwerftocht richting Ameland?


Regio Noord van de Toerzeilers organiseert komende meivakantie een zwerftocht richting Ameland.
Wij willen misschien wel mee, maar dan zijn we natuurlijk weer het kleinste bootje... In het kader van 'power to the small ships' de vraag aan andere NB-eigenaars of er nog iemand zin heeft om mee te gaan. Je moet wel lid zijn van de Toerzeilers of lid worden     (€ 39 per jaar met een keus uit meer dan 100 evenementen). Voor informatie klik hier. 

Gelukkig zien we langzamerhand het aantal leden met kleinere scheepjes groeien. Maar dat kan altijd sneller en er kunnen altijd meer bij!


Dit is het plan: een tocht over het Wad en de Noordzee bedoeld voor de wat meer gevorderde Wadzeiler dan wel zeilers die hun grenzen willen verleggen. Verzamelen op zaterdagavond 27 april in Den Oever (buitenhaven) waarna we zondag koers zetten naar Oudeschild. Vervolgens varen we via Vlieland buitenom naar Ameland. Zaterdag 4 mei eindigen we in Harlingen of Lauwersoog. Bij slecht weer of wind uit de verkeerde hoek volgt een alternatief programma. Aanmelden voor 20 april.

zondag 7 april 2013

NBOA bijeenkomst 10 november

Vrienden van de North Beach
Noteer vast in je agenda dat de najaarsbijeenkomst dit jaar op 10 november plaats zal vinden en wel in Naarden. Ergens in september/oktober kun je nadere informatie verwachten.
Mooi vaarseizoen toegewenst
Jur

zaterdag 6 april 2013

Rescue Lasers

We kregen wat cadeaubonnen om artikelen in een watersportwinkel mee te kopen. We bedachten dat het leuk was om daar iets voor uit te zoeken wat we zelf niet zo snel aan zouden schaffen. Deels vanwege de prijs maar ook omdat het niet absoluut noodzakelijk is. Met onze deelname aan de Small Ships Race in het gedachten, werden het als aanvulling op onze huidige reddingsmiddelen, twee Rescue Lasers Light.
zo klein...
Vuurpijlen en handflares hebben we genoeg aan boord, maar we vinden ze niet ideaal. Je loopt het gevaar je handen te verbranden bij het afsteken, ze zijn maar even zichtbaar en last but not least: ze zijn gauw 'over datum'.
het verschil tussen traditionele flares en de rescue laser:
ik weet wel welke ik in mijn zak stop!
De lasers zijn mooi klein. Ze gaan straks bij ieder van ons aan een touwtje in de zak van ons zeilpak.
Ze branden 40 uur op een set (zelf te vervangen) batterijen, ze zijn waterdicht tot 25 m en geven een zichtbaarheid 's nachts van 30 km en overdag van 1,5 tot 5 km. De laser doet (in tegenstelling tot vuurpijlen) reflecterend materiaal in zijn baan tot op 1 NM oplichten. De levensduur van de laser is 10.000 uur. Een heleboel voordelen dus. De prijs van dit type (€ 79) valt nog niet mee, maar in aanmerking genomen dat je er oneindig lang mee doet en dat het je leven kan redden, maakt weer veel goed. Misschien wat voor een verjaardag/vader-/moederdag?

Voor praktijktesten zie: Test Zilt en Test Waterkampioen

donderdag 21 maart 2013

Yacht Wrapping

In de blog van een bevriende zeiler las ik over het fenomeen 'wrapping'. Het schijnt veel goedkoper te zijn dan je boot helemaal over te (laten) schilderen.

Misschien een idee voor degenen die nog steeds tobben met een lelijke romp? Geeft je wel de kans om je North Beach een eigen, superflitsend wedstrijduiterlijk te geven...!

Zie bijvoorbeeld 'Yacht Wrapping' en 'Boat Wrapping' om maar een paar van de talloze bedrijven te noemen die dit kunnen verzorgen. Heeft iemand hier ervaring mee?

Friendship 26
Puma, Volvo Ocean Race

maandag 18 maart 2013

Small Ships Race

Vandaag is de aanmelding van de 20e deelnemer aan de Small Ships Race een feit. Er doen nu 3 North Beaches mee. Nog even en we nemen als NBOA de SSR over!

Eigenlijk hebben we nog één NB nodig om de andere concurrenten getalsmatig te verslaan: er doen ook 3 Kolibri's 560 en 3 Etap's 22 mee...

Wie biedt?

Als je belangstelling hebt maar het nog niet helemaal zeker weet, kom a.s. zondag 24 maart (vrijblijvend) naar de:

Informatiemiddag / Lange Termijn Voorbereidingsmiddag

Plaats: De Schalm, Oranjelaan 10, De Meern
Aanvang: 13.30 uur

Mocht iemand nog belangstelling hebben om het als bemanningslid eerst een keer te proberen of is je eigen schip nog niet zo ver: neem even contact op met de Sylke: misschien kan je met ons mee!


vrijdag 8 maart 2013

motoranode

Motoranode,

Na lezen van het verhaal van Bob over de motoranode ben ik maar eens gaan kijken. Het was de moeite waard! Er was helemaal geen zink meer over.
Op de foto links de oude anode (mag je dit nog anode noemen?) en rechts de nieuwe.










zondag 3 maart 2013

Schroefas, spie en schroef: deel 2

Geestelijk vader van de North Beach Jan Derks is gelukkig nog steeds erg betrokken bij de boot.
Hij antwoordde op het vorige artikel over de schroefasperikelen als volgt:

Hi Bob, zag je artikeltje op het NB blog. 
De Goldline schroef is een US of Canadees product, met (dus) een afwijkende spiebaan.
De spie werd aan die bestaande spiebaan aangepast (wat makkelijker is dan een nieuwe spiebaan in de schroef steken). Aan de schroef werd niets gewijzigd.

Het roer zal niet inwateren omdat we na ik meen bouwnummer 3 de beide roerhelften met hars vulden, juist om geen inwatering in schuim te kunnen hebben.
Omdat het massief is, is het roer relatief zwaar.


Opmerking: de nieuwe eigenaar van de voorheen de 'Kompaan' (bouwnummer 22) heeft wel wat last van inwateren gehad.

donderdag 28 februari 2013

Schroefas, spie, schroef...

Omdat ik een andere schroef wilde bestellen, werd mij naar o.a. de maten van de schroefas en de spie gevraagd. (De spie zorgt ervoor dat bij het draaien van de schroefas de schroef meegenomen wordt.) Ik heb die keurig opgemeten en opgestuurd.

Er kwam direct een antwoord terug van de leverancier van de nieuwe schroef dat ik nog maar eens goed naar de maten van de as moest kijken. Als ik een standaard as zou hebben dan zouden mijn maten overeen moeten komen met de waarden in de tabellen. Dat deden ze niet.
Tevens moest ik het type schroefdraad bevestigen.


Ik wist ook niet hoe het allemaal zat en heb uiteindelijk Jan Derks gemaild. Binnen 5 minuten kreeg ik  antwoord van hem (!): er zit een standaard VETUS 25 mm schroefas volgens de ISO standaard 4566-1992(E) in de North Beach en hij kon mij ook vertellen dat de spie inderdaad aangepast was.

De leverancier van de standaard Goldline vaste 2-blads schroef (Kramer uit Nieuw-Vennep) leverde indertijd gebalanceerde schroeven en heeft daar zelf een afwijkende spie in gemonteerd. Op die maten heeft hij vervolgens de schroef weer aangepast. Waarom van de standaard ISO norm is afgeweken is onduidelijk. Het heeft mij in ieder geval veel moeite en zeker een week de tijd gekost om achter de juiste getallen te komen.

de spie steekt iets boven de as uit en valt precies in de uitsparing
van de flens van de schroef
Als iemand anders ooit dezelfde vragen wordt gesteld: kijk en meet dus goed en bij twijfel, bel mij.
Op mijn boot zit een standaard VETUS 25 mm schroefas volgens de ISO norm.
De spiebaan is 8mm breed en 4 mm diep.
De bijbehorende VETUS spie hoort 8 mm breed en 7 mm hoog te zijn.
De schroefdraad meet M16 x 1,5.

boven de afwijkende spie en onder de standaard spie

dinsdag 19 februari 2013

Gelukt, een nieuw scharnier


Ook bij mij is afgelopen zomer een van de bakskist scharnieren afgebroken. In de winkel zoeken leverde niks passends op dus dan zelf maar proberen te maken. Na een tijdje puzzelen kwam ik op het idee om het rvs te buigen rondom een schroevedraaier met dezelfde diameter als de scharnierasjes. Na wat zagen, vijlen, boren en buigen in de bankschroef bleek het resultaat esthetisch niet helemaal vergelijkbaar maar functioneel voldoende. Het gebruikte stukje rvs zat al een gat in (op de verkeerde plaats) en de zaagsnedes konden ook wat korter. Misschien nog eens een nieuw stukje kopen en dan gelijk 2 nieuwe scharniertjes maken.

zondag 17 februari 2013

Schroef en anodes


Al enige tijd hebben wij het idee dat wij ondanks een zwaardere motor niet voldoende rendement uit de tweebladsschroef halen. Na wat rekenwerk en een gesprek met de Yanmar dealer blijkt ons vermoeden juist. Een effectievere schroef is aan te raden.

Na veel leeswerk en de test in het blad ZEILEN, hebben wij onze zinnen gezet op een “autoprop” Een allround schroef die onder zeil 85% minder weerstand geeft dan een vaste schroef. Door de variabele spoed levert de schroef altijd een maximale stuwkracht, zowel vooruit als achteruit. Hij geeft nauwelijks wielwerking en is zuiniger door het lagere toerental.



Voor de levering moeten allerlei maten van de schroef opgemeten worden en daarvoor moet de oude schroef eerst verwijderd worden. Voor het verwijderen van de schroef heb je een pully-trekker nodig. De doe-het-zelf-winkel had er geen, maar de werkplaats voor landbouwmachines in het dorp wel, en die kon ik wel even lenen.

Helaas zat het tegen en moest het roerblad eerst verwijderd worden om voldoende ruimte te hebben. Daarna de schroef even warm stoken met een gasbrandertje. Tegen zo’n bovenmaatse “landbouw”trekker was de schroef niet bestand en hij loste gemakkelijk.

Op aanraden van Peter heb ik meteen ook maar even het roerbeslag gecontroleerd op inwateren. Zoals hij al gemeld had, zat er inderdaad geen kit tussen. Gelukkig was er geen water ingelopen. Toch maar even afgekit en het roer weer gemonteerd.
Het wachten is nu op de levering van de schroef.

Met de Yanmar dealer heb ik het ook nog even gehad over anodes in de motor. De 9 pk motor wordt direct met buitenwater gekoeld. De anodes moeten regelmatig gecontroleerd en/of vervangen worden. Ze zijn te herkennen als een grote moer en zijn voorzien van een stickertje met de tekst “ zinc”. 
De grotere 2YM15 PK motoren echter hebben een indirecte koeling met koelvloeistof en deze hebben daarom geen anodes. Dat scheelt zoeken!